Finally RAIN!!
Blijf op de hoogte en volg Jill
20 November 2012 | Zambia, Chinsali
Maandag 12/11/2012
Vandaag een dagje werken aan het onderzoek en de was doen. Om 10 uur hebben we een afspraak met de deputy headmaster voor een interview over het coaching programma en gelukkig konden we daarna verder.
Vandaag was even een dagje niets doen en dat was best wel prettig.
Dinsdag 13/11/2012
De dag begon met niet zoveel boeiends, tot Kavindra op het idee kwam om een soort speurtocht te maken voor zaterdag, de verjaardagsviering van Anouk. Aangezien Rosalie duidelijk liet merken dat ze niet zo veel zin had om mee te gaan bood ik aan om het samen met Kavindra te doen. Rond 12 uur zijn we vertrokken en liepen we vanuit het dorp richting pi jo's huis. Na wat foto's gemaakt te hebben en gekeken te hebben hoe het met pi jo ging (hij was ziek die dag) liepen we verder op zoek naar de rivier, die we aan die kant niet gevonden hebben na een aantal doorlopende paden ingelopen te zijn.
Dan maar terug naar de roadside via een andere weg langs de bar. Bij de weg zijn we rechtsaf geslagen en zijn we de brug overgestoken (nee het is geen grote brug, maar een kleintje) We besloten vanaf daar op zoek te gaan naar een berg om te beklimmen.
Bij het volgende roadsign wilden we eigenlijk daar in slaan, maar wisten niet zo goed hoe we nou precies moesten lopen. Gelukkig was Mwansa daar die ons wilde helpen met het vinden van de weg naar de berg.
Na zijn vage uitleg opgeschreven te hebben gingen we het avontuur met volle moed aan! Wij kunnen die berg vinden en beklimmen!.
Anyyyyway, dat bleek dus makkelijker gezegd dan gedaan. Na 1,5 uur zoeken en lopen werden we toch wel moe en besloten we de berg niet meer te gaan zoeken. We waren ondertussen behoorlijk hoog maar de afstand tot de bergen bleek toch steeds gezichtsbedrog. Wanneer we dachten er dichtbij te zijn bleek dat niet het geval.
Op de terugweg bedachten we nog opdrachten die Anouk tijdens de wandeling moest voldoen: namen verzamelen van onbekende mensen, een kip vangen, een geit aaien, 5 geluiden opschrijven en uiteindelijk haar eigen weg terug vinden vanuit het eindpunt. Dat wordt leuk zaterdag!
Na de wandeling had ik me omgekleed en vertrok ik naar de boma om Chichi te zien.. Anouk, Anne-Roos, Kavindra en Natalie vertrekken morgen naar Nakonde om de immigration office te bezoeken dus ik wilde wel op tijd thuis zijn om hen nog even te zien en dat lukte
Woensdag 14/11/2012
De dag vandaag begon met weinig boeiends ik ben alleen even snel naar de rivier geweest, het was een beetje een kwestie van wachten tot de meiden naar Nakonde vertrokken.
Rond half 12 vertrokken ze richting signpost en ik besloot hetzelfde te doen om Chichi te zien. Om 18 uur had ik afgesproken met Joey en Rosalie een hapje te gaan eten.
Drama drama, Chichi besloot te gaan drinken terwijl we hadden afgesproken dat hij doordeweeks niet zou drinken. Anyway, ik besloot dat ik niet meer met hem mee wilde en naar huis wilde gaan lopen, vraag me niet waarom maar dat wilde ik gewoon vandaag. (het is ongeveer 2,5 uur lopen in de hitte zonder pauzes) Chichi wilde niet naar huis gaan en besloot met me mee te lopen terwijl ik hem vriendelijk (of eigenlijk niet zo vriendelijk) had verzocht te vertrekken.
na 2,5 uur kwamen we bij Kalwala aan en voelde ik me lang niet meer zo stoer, naar huis lopen wie bedenkt het in deze godvergeten hitte. Ik had dorst maar Chichi besloot dat hij eerst Chico wilde zien. Ik besloot na een half uur dat ik geen zin meer had om te wachten en liep naar de orphanage om wat te drinken en liep daarna terug naar de signpost. Nog steeds geen Chichi, dus ik ging liften naar de Boma.
Ik haalde wat drinken bij Clement en ging buiten zitten, waarna ik door 2 onbekende mannen werd vergezeld, ze wilden met me kletsen. Op zich waren ze niet opdringerig en vond ik het wel prima tot Joey en Rosalie er zouden zijn voor het eten.
Chichi kwam me bij Clement verontwaardigd opzoeken, aangezien ik hem ik Kalwala had achter gelaten. Jezus we lijken ondertussen we een kibbelend getrouwd stel.
Joey en Rosalie kwamen aan en ik voegde me bij hen om te eten bij mijn Afrikaanse mama.
Na het eten kwam Chichi weer terug, maar we hadden het nog niet bijgelegd.. De keuze was met Joey en Rosalie mee terug gaan of in de Boma blijven en hem een kans te geven zichzelf uit te leggen. Hij bleef alleen wel heel stil die avond en ik had al spijt dat ik in de boma was gebleven. Mwanza kwam zich er mee bemoeien en we legde het voor de avond bij, eigenlijk wilde ik gewoon naar huis toe.
Donderdag 15/11/2012
Joey had gisteren met Chichi afgesproken dat ze samen gingen shoppen voor kleding en hij wilde dat ik mee ging.
Hij smste vanochtend dat zijn zus zijn moeder heeft gebeld over een baantje in Chipata voor Airtel, maar hij wilde dat eerst met mij bespreken. Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten maar ik wist wel dat ik zo snel mogelijk naar de boma wilde om het te horen. Ik ging even naar de rivier om me te wassen en Joey en ik vertrokken naar de Boma.
Na het 'winkelen' had Joey met Christopher afgesproken en we spraken om 13 uur af om te gaan lunchen. Chichi en ik gingen even wat drinken om hem de kans te geven om te bespreken wat hij wilde bespreken. Hij vertelde me dat hij een baan als chauffeur aangeboden had gekregen en dat hij dan naar Chipata ging verhuizen. Dat betekende alleen wel dat hij dan niet meer terug zou reizen en over een week of 1,5 vertrok. Hij vroeg me wat hij moest doen, maar ik wist het niet. Hij kon die keuze echt niet aan mij over laten. WHAT THE FUCK Waarom moet dit nou weer. Zucht dat was niet de afspraak! Ik raadde hem aan om de baan aan te nemen omdat ik wist dat wanneer hij zou blijven, dat hij alleen maar voor mij zou blijven terwijl hij daar goed geld kan verdienen. Ik zou me dagelijks schuldig voelen..
Tijdens de lunch vertelde ik het verhaal aan Joey en hij besloot met Chichi te praten over de situatie. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij vond dat Chichi moest gaan. Toen Joey dat zei besefte ik me pas echt goed dat ik helemaal niet wilde dat hij zou gaan. Dan zou ik hem misschien nog maar 1 dag zien, de dag voordat we naar huis vertrekken in Lusaka. What about kerst en oud&nieuw. What about me?
Anyway, na de lunch moest ik nog wat boodschappen doen en vertrokken we richting huis. Chichi ging met ons mee.
Rond 15 uur gingen we richting rivier met de kinderen om te zwemmen. Chichi kan niet zwemmen (dat leren ze hier niet) dus was wat verlegen om het water in te gaan. Hij kan daar gewoon staan dus hij besloot uiteindelijk toch mee te gaan.
Na het zwemmen besloot hij Chico weer op te zoeken en begon ik met de voorbereidingen van het eten. De elektriciteit viel weer uit, dus duurde het langer voordat we gingen eten. Dat was wel prima aangezien Chichi en Chico daardoor mee konden eten (Ze waren weer eens te laat)
Rond 20 uur gingen we nog even naar de bouwplaats van de guesthouse en hebben we daar nog wat gedronken en gelachen. Daarna Chichi op een lift gezet en zijn we zelf gaan slapen.
Vrijdag 16/11/2012
Ik wist helemaal niet meer wat ik moest doen of waar ik moest kijken. De meiden waren gisteravond thuis gekomen en Joey heeft ze met het ontbijt vertelt dat Chichi waarschijnlijk vertrekt.
Chichi vroeg me vandaag naar hem toe te komen om er nog eens rustig over te praten, dus rond 14 uur deed ik dat. Ik merkte aan mezelf dat ik eigenlijk behoorlijk verdrietig was over de hele situatie.
Na er over gepraat te hebben en mijn verdriet geuit te hebben kwam meneer met een plan. Hij zou in December pas vertrekken ipv volgende week. Op zich wel fijn want dan had ik tenminste nog een maand langer met hem, ook al gaan we dan niet meer samen reizen. Dat vertelde ik hem ook.
Daarna kwam hij aan met het feit dat Chipata op de grens met Malawi ligt, dat was hij even vergeten te vertellen. Dus als hij dan toch over 1,5 week (rond 25/28e) zou vertrekken dan zou ik rond 20 dec naar Lusaka en daarna naar Chipata kunnen reizen. Daarna kan ik daar de grens over met Malawi en zouden we alsnog naar Kafue national parc en Livingstone kunnen. Niet dat hij dat even eerder had kunnen bedenken.
Op zich klinkt het als een goed idee. Ik zou alleen met de bus naar Lusaka gaan, maar dat is het probleem niet. Zijn broertje woont in Lusaka dus die kan me daar opvangen en me de volgende dag op de bus naar Chipata kunnen zetten. De grens over naar Malawi moet ook het probleem niet zijn, of hij gaat zelf mee of ik ga met de man van zijn zus mee, aangezien die vaak voor zaken naar Malawi gaat. Ik moet er toch nog even over nadenken, maar ik denk dat ik onbewust mijn beslissing al wel gemaakt heb. In het plan zit alles wat ik wil en wat moet. Ik wil een safari doen, ik wil naar livingstone en ik MOET de grens over vanwege mijn visa. Op deze manier kan ik dan ook gewoon kerst en oud en nieuw samen met Chichi zijn en kerst misschien zelfs met zijn zus en haar gezin, als een echte familiekerst. Toch is het wel weer een major change of plans.
Anyway, we bespraken het een en ander en besloten daarna nog even naar de boma te gaan. Rond 20 uur was ik thuis voor filmavond met de kinderen die ook een beetje in het water viel door het uitvallen van het stroom. Ik had bijna niet geslapen dus ik was ook echt kapot! Mooie avond om op tijd te slapen.
Zaterdag 17/11/2012
ANOUKS BIRTHDAY CELEBRATION
Eindelijk is de dag aangebroken om de verjaardag van Anouk te vieren. Ook al zat ik niet in het organisatieteam, ik heb toch redelijk wat gedaan om deze dag in te vullen.
De dag begon met de speurtocht en die was gelukkig een groot succes. Hier was ik wel blij om, ook al had ik op het begin niet zo veel zin om te lopen. De dagen worden heter en heter en vandaag is daar geen uitzondering van. Na de wandeling liep ik terug naar huis en de rest dook de rivier in. Thuis kwam ik er achter dat ik geen sleutel had dus moest ik alsnog terug naar de rivier.
Gelukkig kwam Kavindra me tegemoet gelopen met de sleutel en liepen we samen terug naar de kamer. Ik kleedde me snel om, pakte alle spullen de gevraagd waren plus mijn eigen spullen en zo liepen we weer terug naar de rivier. Het koele water was gewenst en welkom, wat was dit heerlijk! Na de rivier hebben we rond 17.30 een Zumbales gehad van Kavindra, dit was ook erg leuk, maar niet zo heel handig op slippers.
's avonds na ons onggekleed te hebben zijn we de boma ingegaan om uit eten te gaan met pi jo, Emmanuel en zijn vriendin. Helaas viel de stroom weer uit waardoor het heel lang duurde totdat het eten klaar was. Er bleken maar 2 kroegen met een generator te zijn dus bezochten we de kroeg die het rustigst was. Daar hebben we wat gedronken en gelukkig kwam net op tijd (voor sluitingstijd van de kroeg) het stroom weer aan.
We vertrokken vervolgens naar Niteclub Kaiche waar de drankjes rijkelijk vloeiden. Chico en Pi Jo hadden zichzelf uitgeroepen als bodyguardss en hielden ook goed de tassen in de gaten. Op zich was dit wel erg prettig aangezien wij allemaal niet heel nuchter meer waren.
Joey haalde na een uurtje zijn vinger open aan een flesje die hij op een onhandige manier open probeerde te maken en vertrok samen met Pi Jo eerder naar huis, niet heel erg aangezien wij ons prima vermaakten daar.
Emmanuel kreeg een vaag telefoontje dat zijn vriendin uit huis was geweigerd (die was 3 uur eerder al weg gegaan) en hij wilde heel graag naar huis om haar op te vangen.
Chico werd ook steeds meer dronken en lag op een gegeven moment zelfs buiten te slapen (net voordat we weg gingen)
We hebben vooral veel gedanst, met elkaar, met anderen en ik natuurlijk ook een beetje met Chichi. Na wat misverstanden, emotionele toestanden en huilende mensen kreeg ik op het eind van de avond ruzie met Chichi. We waren beide dronken, ik had alleen wat verhalen en hij was zelf vaag dus ik trok mijn eigen conclusies. Met mijn dronken hoofd vertelde ik hem, uit beschreming van de ander, dat ik hem niet meer hoefde te zien.
Na nog wat mannen die me bijna dwongen om hen een van de meiden te geven werd het toch tijd om naar huis te gaan. Het was immers inmiddels al kwart over 4.
Rond half 5 waren we thuis en praatten we buiten nog wat na over de situatie die zich had voorgedaan die avond. Ik ging met een rotgevoel naar bed... Wat is zijn probleem?!
Zondag 18/11/2012
Allemaal (behalve Joey) opgestaan met een dikke kater. Anne-Roos was echt serieus ziek en ik heb eigenlijk de hele ochtend niets gedaan omdat ik me vooral rot voelde. Ik at niet en heb wat muziek geluisterd en mijn boek gelezen of spelletjes gespeeld op mijn tablet. Ik sprak Chichi nog aan de telefoon, maar dat mocht niet baten voor hem. Ik had mijn besluit genomen en die bleef zo.
Toen de meiden terug kwamen van de rivier hadden we het er nog over gehad. Inmiddels was iedereen nuchter en werd de situatie opeens veel duidelijker. Ik had een beetje te heftig gereageerd. Na ons gesprek vanochten had Chichi zijn telefoon uit gezet, dus kon ik hem niet meer bereiken. Ik besloot Mwanza te bellen om te vragen of hij me wilde helpen met het zoeken van Chichi.
Eenmaal in de boma aangekomen, rond 14 uur, liep ik naar zijn restaurant en trof daar zijn moeder. Ze wist niet waar hij was, maar vertelde dat hij de auto mee had. Dat maakte het zoeken opeens een stuk lastiger, aangezien hij dan overal kon zijn, KUT!
Dusss Ik liep vanuit de boma naar Chichi's huis en trof daar Mwanza. Hij nam me mee naar zijn huis om het een en ander te bespreken en dus besloten we na 1,5 uur ofzo weer terug te gaan naar de Boma om verder te zoeken.
Uiteindelijk had ik Chichi rond 19 uur te pakken aan de telefoon en kwam hij naar ons toe. Hij deed net of er niets aan de hand was dus ik raakte een beetje in de war. Ik vond het toch wel belangrijk om met hem te praten, maar hij moest weer naar het restaurant.
Het wat uiteindelijk 20.15 uur voordat ik hem eindelijk kon spreken. We hebben even alles uit de wereld geholpen en gelukkig is alles nu weer goed. Misschien moeten we beiden niet meer zoveel drinken haha! Dan hoef ik ook niet meer 6 uur lang naar hem te zoeken en hoeven we ons beiden niet meer zo boos te maken. Rond 22 uur was ik thuis en was het hoog tijd om te slapen! Ik ben kapot!
Maandag 19/11/2012
Wauw ik wordt gewoon helemaal moe wakker, dit wordt geen goede dag ik kan het voelen. Verveling slaat hard toe en het is bloedheet!
Ik besloot even de boma in te gaan omdat ik wilde internetten. Eerst even naar Clement gegaan om wat te drinken te kopen. Daar kwam ik Anouk en Anne Roos tegen en toen zij naar huis gingen kwam ik Rosalie en Natalie tegen. Ik besloot met Rosalie en Natalie mee te gaan naar het internetcafe. We hebben wat doelloos rondgezocht naar goedkope safari's (die niet te vinden zijn op internet) en zijn na 1,5 uur vertrokken. Even snel nog wat boodschappen gedaan en op naar huis!
Thuis aangekomen zag het er naar uit dat het ging regenen. De lucht was dicht getrokken en de wind voelde koeler. Toch wilde ik even naar de rivier om me te wassen, het was nodig! Ik ging met Natalie mee om me snel te wassen en we kwamen meteen daarna weer terug. Gelukkig precies op tijd want een half uurtje later begon het te regenen. Wauw wat lekker! Grappig dat regen rond deze tijd van het jaar in Nederland vies weer wordt genoemd, maar hier is het gewoon een zegen met al de hitte!
Verder hebben we vooral veel gehangen, op banken gelegen en niets, maar dan ook helemaal niets nuttigs gedaan. Wat een saaie dag was het vandaag! Na het eten heb ik met Natalie nog even een gesprek met Emmanuel gevoerd, Joey moest zich er natuurlijk weer mee bemoeien. Ik was wel blij dat we dit gesprek hadden want we hebben meteen wat misverstanden uit de wereld geholpen!
Daarna hebben we nog de laatste cadeautjes voor Anouk gedaan, aangezien het vandaag officieel pas haar verjaardag is. Ze heeft nog een foto gekregen als kaart en een schrift waar alle kinderen wat ingeschreven hebben voor haar verjaardag! Ik denk dat ze dat cadeau het meest koestert!
Voor vandaag, was dit het. OVER en UIT!
Vandaag een dagje werken aan het onderzoek en de was doen. Om 10 uur hebben we een afspraak met de deputy headmaster voor een interview over het coaching programma en gelukkig konden we daarna verder.
Vandaag was even een dagje niets doen en dat was best wel prettig.
Dinsdag 13/11/2012
De dag begon met niet zoveel boeiends, tot Kavindra op het idee kwam om een soort speurtocht te maken voor zaterdag, de verjaardagsviering van Anouk. Aangezien Rosalie duidelijk liet merken dat ze niet zo veel zin had om mee te gaan bood ik aan om het samen met Kavindra te doen. Rond 12 uur zijn we vertrokken en liepen we vanuit het dorp richting pi jo's huis. Na wat foto's gemaakt te hebben en gekeken te hebben hoe het met pi jo ging (hij was ziek die dag) liepen we verder op zoek naar de rivier, die we aan die kant niet gevonden hebben na een aantal doorlopende paden ingelopen te zijn.
Dan maar terug naar de roadside via een andere weg langs de bar. Bij de weg zijn we rechtsaf geslagen en zijn we de brug overgestoken (nee het is geen grote brug, maar een kleintje) We besloten vanaf daar op zoek te gaan naar een berg om te beklimmen.
Bij het volgende roadsign wilden we eigenlijk daar in slaan, maar wisten niet zo goed hoe we nou precies moesten lopen. Gelukkig was Mwansa daar die ons wilde helpen met het vinden van de weg naar de berg.
Na zijn vage uitleg opgeschreven te hebben gingen we het avontuur met volle moed aan! Wij kunnen die berg vinden en beklimmen!.
Anyyyyway, dat bleek dus makkelijker gezegd dan gedaan. Na 1,5 uur zoeken en lopen werden we toch wel moe en besloten we de berg niet meer te gaan zoeken. We waren ondertussen behoorlijk hoog maar de afstand tot de bergen bleek toch steeds gezichtsbedrog. Wanneer we dachten er dichtbij te zijn bleek dat niet het geval.
Op de terugweg bedachten we nog opdrachten die Anouk tijdens de wandeling moest voldoen: namen verzamelen van onbekende mensen, een kip vangen, een geit aaien, 5 geluiden opschrijven en uiteindelijk haar eigen weg terug vinden vanuit het eindpunt. Dat wordt leuk zaterdag!
Na de wandeling had ik me omgekleed en vertrok ik naar de boma om Chichi te zien.. Anouk, Anne-Roos, Kavindra en Natalie vertrekken morgen naar Nakonde om de immigration office te bezoeken dus ik wilde wel op tijd thuis zijn om hen nog even te zien en dat lukte
Woensdag 14/11/2012
De dag vandaag begon met weinig boeiends ik ben alleen even snel naar de rivier geweest, het was een beetje een kwestie van wachten tot de meiden naar Nakonde vertrokken.
Rond half 12 vertrokken ze richting signpost en ik besloot hetzelfde te doen om Chichi te zien. Om 18 uur had ik afgesproken met Joey en Rosalie een hapje te gaan eten.
Drama drama, Chichi besloot te gaan drinken terwijl we hadden afgesproken dat hij doordeweeks niet zou drinken. Anyway, ik besloot dat ik niet meer met hem mee wilde en naar huis wilde gaan lopen, vraag me niet waarom maar dat wilde ik gewoon vandaag. (het is ongeveer 2,5 uur lopen in de hitte zonder pauzes) Chichi wilde niet naar huis gaan en besloot met me mee te lopen terwijl ik hem vriendelijk (of eigenlijk niet zo vriendelijk) had verzocht te vertrekken.
na 2,5 uur kwamen we bij Kalwala aan en voelde ik me lang niet meer zo stoer, naar huis lopen wie bedenkt het in deze godvergeten hitte. Ik had dorst maar Chichi besloot dat hij eerst Chico wilde zien. Ik besloot na een half uur dat ik geen zin meer had om te wachten en liep naar de orphanage om wat te drinken en liep daarna terug naar de signpost. Nog steeds geen Chichi, dus ik ging liften naar de Boma.
Ik haalde wat drinken bij Clement en ging buiten zitten, waarna ik door 2 onbekende mannen werd vergezeld, ze wilden met me kletsen. Op zich waren ze niet opdringerig en vond ik het wel prima tot Joey en Rosalie er zouden zijn voor het eten.
Chichi kwam me bij Clement verontwaardigd opzoeken, aangezien ik hem ik Kalwala had achter gelaten. Jezus we lijken ondertussen we een kibbelend getrouwd stel.
Joey en Rosalie kwamen aan en ik voegde me bij hen om te eten bij mijn Afrikaanse mama.
Na het eten kwam Chichi weer terug, maar we hadden het nog niet bijgelegd.. De keuze was met Joey en Rosalie mee terug gaan of in de Boma blijven en hem een kans te geven zichzelf uit te leggen. Hij bleef alleen wel heel stil die avond en ik had al spijt dat ik in de boma was gebleven. Mwanza kwam zich er mee bemoeien en we legde het voor de avond bij, eigenlijk wilde ik gewoon naar huis toe.
Donderdag 15/11/2012
Joey had gisteren met Chichi afgesproken dat ze samen gingen shoppen voor kleding en hij wilde dat ik mee ging.
Hij smste vanochtend dat zijn zus zijn moeder heeft gebeld over een baantje in Chipata voor Airtel, maar hij wilde dat eerst met mij bespreken. Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten maar ik wist wel dat ik zo snel mogelijk naar de boma wilde om het te horen. Ik ging even naar de rivier om me te wassen en Joey en ik vertrokken naar de Boma.
Na het 'winkelen' had Joey met Christopher afgesproken en we spraken om 13 uur af om te gaan lunchen. Chichi en ik gingen even wat drinken om hem de kans te geven om te bespreken wat hij wilde bespreken. Hij vertelde me dat hij een baan als chauffeur aangeboden had gekregen en dat hij dan naar Chipata ging verhuizen. Dat betekende alleen wel dat hij dan niet meer terug zou reizen en over een week of 1,5 vertrok. Hij vroeg me wat hij moest doen, maar ik wist het niet. Hij kon die keuze echt niet aan mij over laten. WHAT THE FUCK Waarom moet dit nou weer. Zucht dat was niet de afspraak! Ik raadde hem aan om de baan aan te nemen omdat ik wist dat wanneer hij zou blijven, dat hij alleen maar voor mij zou blijven terwijl hij daar goed geld kan verdienen. Ik zou me dagelijks schuldig voelen..
Tijdens de lunch vertelde ik het verhaal aan Joey en hij besloot met Chichi te praten over de situatie. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij vond dat Chichi moest gaan. Toen Joey dat zei besefte ik me pas echt goed dat ik helemaal niet wilde dat hij zou gaan. Dan zou ik hem misschien nog maar 1 dag zien, de dag voordat we naar huis vertrekken in Lusaka. What about kerst en oud&nieuw. What about me?
Anyway, na de lunch moest ik nog wat boodschappen doen en vertrokken we richting huis. Chichi ging met ons mee.
Rond 15 uur gingen we richting rivier met de kinderen om te zwemmen. Chichi kan niet zwemmen (dat leren ze hier niet) dus was wat verlegen om het water in te gaan. Hij kan daar gewoon staan dus hij besloot uiteindelijk toch mee te gaan.
Na het zwemmen besloot hij Chico weer op te zoeken en begon ik met de voorbereidingen van het eten. De elektriciteit viel weer uit, dus duurde het langer voordat we gingen eten. Dat was wel prima aangezien Chichi en Chico daardoor mee konden eten (Ze waren weer eens te laat)
Rond 20 uur gingen we nog even naar de bouwplaats van de guesthouse en hebben we daar nog wat gedronken en gelachen. Daarna Chichi op een lift gezet en zijn we zelf gaan slapen.
Vrijdag 16/11/2012
Ik wist helemaal niet meer wat ik moest doen of waar ik moest kijken. De meiden waren gisteravond thuis gekomen en Joey heeft ze met het ontbijt vertelt dat Chichi waarschijnlijk vertrekt.
Chichi vroeg me vandaag naar hem toe te komen om er nog eens rustig over te praten, dus rond 14 uur deed ik dat. Ik merkte aan mezelf dat ik eigenlijk behoorlijk verdrietig was over de hele situatie.
Na er over gepraat te hebben en mijn verdriet geuit te hebben kwam meneer met een plan. Hij zou in December pas vertrekken ipv volgende week. Op zich wel fijn want dan had ik tenminste nog een maand langer met hem, ook al gaan we dan niet meer samen reizen. Dat vertelde ik hem ook.
Daarna kwam hij aan met het feit dat Chipata op de grens met Malawi ligt, dat was hij even vergeten te vertellen. Dus als hij dan toch over 1,5 week (rond 25/28e) zou vertrekken dan zou ik rond 20 dec naar Lusaka en daarna naar Chipata kunnen reizen. Daarna kan ik daar de grens over met Malawi en zouden we alsnog naar Kafue national parc en Livingstone kunnen. Niet dat hij dat even eerder had kunnen bedenken.
Op zich klinkt het als een goed idee. Ik zou alleen met de bus naar Lusaka gaan, maar dat is het probleem niet. Zijn broertje woont in Lusaka dus die kan me daar opvangen en me de volgende dag op de bus naar Chipata kunnen zetten. De grens over naar Malawi moet ook het probleem niet zijn, of hij gaat zelf mee of ik ga met de man van zijn zus mee, aangezien die vaak voor zaken naar Malawi gaat. Ik moet er toch nog even over nadenken, maar ik denk dat ik onbewust mijn beslissing al wel gemaakt heb. In het plan zit alles wat ik wil en wat moet. Ik wil een safari doen, ik wil naar livingstone en ik MOET de grens over vanwege mijn visa. Op deze manier kan ik dan ook gewoon kerst en oud en nieuw samen met Chichi zijn en kerst misschien zelfs met zijn zus en haar gezin, als een echte familiekerst. Toch is het wel weer een major change of plans.
Anyway, we bespraken het een en ander en besloten daarna nog even naar de boma te gaan. Rond 20 uur was ik thuis voor filmavond met de kinderen die ook een beetje in het water viel door het uitvallen van het stroom. Ik had bijna niet geslapen dus ik was ook echt kapot! Mooie avond om op tijd te slapen.
Zaterdag 17/11/2012
ANOUKS BIRTHDAY CELEBRATION
Eindelijk is de dag aangebroken om de verjaardag van Anouk te vieren. Ook al zat ik niet in het organisatieteam, ik heb toch redelijk wat gedaan om deze dag in te vullen.
De dag begon met de speurtocht en die was gelukkig een groot succes. Hier was ik wel blij om, ook al had ik op het begin niet zo veel zin om te lopen. De dagen worden heter en heter en vandaag is daar geen uitzondering van. Na de wandeling liep ik terug naar huis en de rest dook de rivier in. Thuis kwam ik er achter dat ik geen sleutel had dus moest ik alsnog terug naar de rivier.
Gelukkig kwam Kavindra me tegemoet gelopen met de sleutel en liepen we samen terug naar de kamer. Ik kleedde me snel om, pakte alle spullen de gevraagd waren plus mijn eigen spullen en zo liepen we weer terug naar de rivier. Het koele water was gewenst en welkom, wat was dit heerlijk! Na de rivier hebben we rond 17.30 een Zumbales gehad van Kavindra, dit was ook erg leuk, maar niet zo heel handig op slippers.
's avonds na ons onggekleed te hebben zijn we de boma ingegaan om uit eten te gaan met pi jo, Emmanuel en zijn vriendin. Helaas viel de stroom weer uit waardoor het heel lang duurde totdat het eten klaar was. Er bleken maar 2 kroegen met een generator te zijn dus bezochten we de kroeg die het rustigst was. Daar hebben we wat gedronken en gelukkig kwam net op tijd (voor sluitingstijd van de kroeg) het stroom weer aan.
We vertrokken vervolgens naar Niteclub Kaiche waar de drankjes rijkelijk vloeiden. Chico en Pi Jo hadden zichzelf uitgeroepen als bodyguardss en hielden ook goed de tassen in de gaten. Op zich was dit wel erg prettig aangezien wij allemaal niet heel nuchter meer waren.
Joey haalde na een uurtje zijn vinger open aan een flesje die hij op een onhandige manier open probeerde te maken en vertrok samen met Pi Jo eerder naar huis, niet heel erg aangezien wij ons prima vermaakten daar.
Emmanuel kreeg een vaag telefoontje dat zijn vriendin uit huis was geweigerd (die was 3 uur eerder al weg gegaan) en hij wilde heel graag naar huis om haar op te vangen.
Chico werd ook steeds meer dronken en lag op een gegeven moment zelfs buiten te slapen (net voordat we weg gingen)
We hebben vooral veel gedanst, met elkaar, met anderen en ik natuurlijk ook een beetje met Chichi. Na wat misverstanden, emotionele toestanden en huilende mensen kreeg ik op het eind van de avond ruzie met Chichi. We waren beide dronken, ik had alleen wat verhalen en hij was zelf vaag dus ik trok mijn eigen conclusies. Met mijn dronken hoofd vertelde ik hem, uit beschreming van de ander, dat ik hem niet meer hoefde te zien.
Na nog wat mannen die me bijna dwongen om hen een van de meiden te geven werd het toch tijd om naar huis te gaan. Het was immers inmiddels al kwart over 4.
Rond half 5 waren we thuis en praatten we buiten nog wat na over de situatie die zich had voorgedaan die avond. Ik ging met een rotgevoel naar bed... Wat is zijn probleem?!
Zondag 18/11/2012
Allemaal (behalve Joey) opgestaan met een dikke kater. Anne-Roos was echt serieus ziek en ik heb eigenlijk de hele ochtend niets gedaan omdat ik me vooral rot voelde. Ik at niet en heb wat muziek geluisterd en mijn boek gelezen of spelletjes gespeeld op mijn tablet. Ik sprak Chichi nog aan de telefoon, maar dat mocht niet baten voor hem. Ik had mijn besluit genomen en die bleef zo.
Toen de meiden terug kwamen van de rivier hadden we het er nog over gehad. Inmiddels was iedereen nuchter en werd de situatie opeens veel duidelijker. Ik had een beetje te heftig gereageerd. Na ons gesprek vanochten had Chichi zijn telefoon uit gezet, dus kon ik hem niet meer bereiken. Ik besloot Mwanza te bellen om te vragen of hij me wilde helpen met het zoeken van Chichi.
Eenmaal in de boma aangekomen, rond 14 uur, liep ik naar zijn restaurant en trof daar zijn moeder. Ze wist niet waar hij was, maar vertelde dat hij de auto mee had. Dat maakte het zoeken opeens een stuk lastiger, aangezien hij dan overal kon zijn, KUT!
Dusss Ik liep vanuit de boma naar Chichi's huis en trof daar Mwanza. Hij nam me mee naar zijn huis om het een en ander te bespreken en dus besloten we na 1,5 uur ofzo weer terug te gaan naar de Boma om verder te zoeken.
Uiteindelijk had ik Chichi rond 19 uur te pakken aan de telefoon en kwam hij naar ons toe. Hij deed net of er niets aan de hand was dus ik raakte een beetje in de war. Ik vond het toch wel belangrijk om met hem te praten, maar hij moest weer naar het restaurant.
Het wat uiteindelijk 20.15 uur voordat ik hem eindelijk kon spreken. We hebben even alles uit de wereld geholpen en gelukkig is alles nu weer goed. Misschien moeten we beiden niet meer zoveel drinken haha! Dan hoef ik ook niet meer 6 uur lang naar hem te zoeken en hoeven we ons beiden niet meer zo boos te maken. Rond 22 uur was ik thuis en was het hoog tijd om te slapen! Ik ben kapot!
Maandag 19/11/2012
Wauw ik wordt gewoon helemaal moe wakker, dit wordt geen goede dag ik kan het voelen. Verveling slaat hard toe en het is bloedheet!
Ik besloot even de boma in te gaan omdat ik wilde internetten. Eerst even naar Clement gegaan om wat te drinken te kopen. Daar kwam ik Anouk en Anne Roos tegen en toen zij naar huis gingen kwam ik Rosalie en Natalie tegen. Ik besloot met Rosalie en Natalie mee te gaan naar het internetcafe. We hebben wat doelloos rondgezocht naar goedkope safari's (die niet te vinden zijn op internet) en zijn na 1,5 uur vertrokken. Even snel nog wat boodschappen gedaan en op naar huis!
Thuis aangekomen zag het er naar uit dat het ging regenen. De lucht was dicht getrokken en de wind voelde koeler. Toch wilde ik even naar de rivier om me te wassen, het was nodig! Ik ging met Natalie mee om me snel te wassen en we kwamen meteen daarna weer terug. Gelukkig precies op tijd want een half uurtje later begon het te regenen. Wauw wat lekker! Grappig dat regen rond deze tijd van het jaar in Nederland vies weer wordt genoemd, maar hier is het gewoon een zegen met al de hitte!
Verder hebben we vooral veel gehangen, op banken gelegen en niets, maar dan ook helemaal niets nuttigs gedaan. Wat een saaie dag was het vandaag! Na het eten heb ik met Natalie nog even een gesprek met Emmanuel gevoerd, Joey moest zich er natuurlijk weer mee bemoeien. Ik was wel blij dat we dit gesprek hadden want we hebben meteen wat misverstanden uit de wereld geholpen!
Daarna hebben we nog de laatste cadeautjes voor Anouk gedaan, aangezien het vandaag officieel pas haar verjaardag is. Ze heeft nog een foto gekregen als kaart en een schrift waar alle kinderen wat ingeschreven hebben voor haar verjaardag! Ik denk dat ze dat cadeau het meest koestert!
Voor vandaag, was dit het. OVER en UIT!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
