2 november, Kapisha en Bingo
Blijf op de hoogte en volg Jill
05 November 2012 | Zambia, Chinsali
Vrijdag 2/11/2012
De moeilijkste dag van het jaar, de sterfdag van papa. Normaal gesproken ga ik op deze dag naar kijkduin om daar even uit te waaien en bewust stil te staan bij het leven van mijn vader. Aangezien ik nu in Zambia ben gaat dat was lastig, op en neer vliegen is niet echt een optie geloof ik. Ik heb Chichi gevraagd om me vandaag bezig te houden.
Ontbijt was rustig en ik was vooral gewoon stil, de groep weet ervan en ik heb om een dag voor mezelf gevraagd, gelukkig gunden ze me die. Daarna heb ik rongelopen en mijn blog bijgewerkt wachtend tot Chichi me kwam halen. Uiteindelijk was hij er rond 12 uur, beetje laat aangezien we 10/11 uur hadden afgesproken. Vandaag kan ik me er niet druk om maken. Onderweg naar de boma kwamen we zonder benzine te staan, iets wat hier best vaak gebeurd, dus moesten we wachten op de collega van de taxichauffeur.
Omdat het best warm was en ik amper geslapen had ben ik maar even op Chichis schoot gaat liggen en heb ik mn ogen dicht gedaan, niet heel gezellig maar wel fijn.
Vanuit de boma liepen we naar het huis van Mwanza, een vriend van Chichi die ik afgelopen woensdag ontmoet heb en er vandaag dus ook bij was. Hij had een planning gemaakt en die planning begon op de bank met een indiase film, best grappig. Na 10 minuten film viel de elektriciteit uit dus hebben we nog wat gekletst tot de stroom weer terug was. Na een film van 3 uur, lunch en avondeten dat Mwanza voor ons gekookt had, was het om kwart over 6 tijd om richting de boma te gaan om even naar het internetcafe te gaan. Ik wilde mijn blog updaten en wat foto's plaatsen.
Na een uur bezig te zijn geweest en nog niets voor elkaar gekregen te hebben (slome computer) was ik behoorlijk gefrustreerd. De man op de eerste computer ging weg en op die computer kreeg ik in 20 minuten voor elkaar wat ik op die andere computer in een uur niet kon.
Het plan daarna was wat te gaan drinken, vandaag geen bier want dat vind ik toch eigenlijk echt niet lekker. Vandaag was het tijd voor redds, appelcider van rode appeltjes. Erg lekker fris en ook fijn voor de afwisseling, dan maar iets meer betalen (E1,90 tegenover E0,95 voor een biertje)
Na de eerste bar werd het toch tijd voor wat actie en zijn we naar nightclub kaiche gegaan, de club waarvan de eigenaar me toen niet wilde laten gaan. Gelukkig was het toch gezellig en heb ik lekker gedanst en gelachen, geen verdriet vandaag.
Het plan was rond 23 uur naar huis te vertrekken, uiteindelijk was ik om 1:30 uur thuis, niet heel handig aangezien de wekker om 6 uur ging. Vandaag maakte het niet uit, vandaag was mijn dag.
Ik mis je lieve papa en dat zal ik altijd blijven doen!
Zaterdag 3/11/2012
Ja hoor, zoals afgesproken ging om 6 uur de wekker, aangezien om 7 uur een busje ons en de kinderen op zou komen halen om naar Kapisha hotsprings te gaan! Leuk leuk leuk leuk. Voor die paar uurtjes slaap was ik verassend wakker en had er ontzettend veel zin in. Op zijn Afrikaans hadden we ons met 30 in een busje geschikt voor 15 gepropt, oftewel iedereen iemand op schoot. Na 3 uur zingen en lachen in het busje waren we er met pijn in de benen, rug en stuitje maar dat maakte toen niet meer zoveel uit.
We begonnen met een wandeling over het terrein. Er was een restaurant, een botanische tuin, de hotspring natuurlijk, een lodge en een campsite.
Vervolgens zijn we in de hotsprings gaan zwemmen en we hadden ook ballen meegenomen, weer lekker druk dus. De illusie van bruin zijn is er ook wel af, samen met dat bruine tintje. Douchen in een rivier met koud water wast dus niet al het zand van je lichaam af kwam ik achter.
Na het zwemmen zijn we rond 12 uur gaan lunchen met alle kinderen in het restaurant. Nshima, koolsalade, rijst, ei en runderstoofpot. We hadden zelf voor iedereen cola meegenomen. De kinderen waren duidelijk onder de indruk van de "luxe" lunch en vielen een beetje stil.
Na het eten was het plan om een wandeling te gaan maken van ongeveer een uur, de kinderen hadden een ander plan. De meiden wilden overal in de botanische tuin als modellen op de foto en riepen ons steeds naar hen toe voor de camera. De jongens volgenden hun voorbeeld. Uiteindelijk heb ik mijn camera aan kleine Sampa gegeven en hij heeft er goed gebruik van gemaakt (meer dan 100 foto's)
Rond 15 uur stapten we allemaal weer in het busje en had ik een iets comfortabeler plekje uitgezocht en ook een kleiner kind op mijn schoot (sampa). Dat scheelde een hoop met alle pijntjes en hij was ook wat makkelijker te manouvreren als ik niet lekker zat.
Thuis aangekomen zijn we gaan koken en eten. Daarna met alle kinderen in de woonkamer gedanst en in de eetkamer nog een spelletje games gespeeld. Al met al een drukke maar geslaagde dag. Ik zal slapen als een baby vannacht.
Zondag 4/11/2012
Een dag met mijn schatje. Tijdens de reis gisteren werd en gepraat over het feit dat sommigen niet meteen weg willen na het stageproces, dus ging ik er over nadenken wat ik eigenlijk wil. Eigenlijk wil ik met kerst bij Chichi zijn en mijn eigen plan kunnen trekken. Na er wat langer over nagedacht te hebben heb ik besloten het aan Chichi voor te leggen vandaag. Hem te vragen of hij genoeg geld had en hoe lang het zou duren voordat hij een paspoort kan krijgen, die heeft hij namelijk nog niet. Ik heb hem gezegd dat hij er nog maar eens goed over na moet denken en dat we het er over een paar dagen nog over hebben, het moet geen overhaaste beslissing zijn waarvan hij later beseft dat het eigenlijk helemaal niet kan.
Verder hebben we gewoon op zijn Nederlands een paar filmpjes op de bank gekeken en hij heeft heel schattig een cake voor me gebakken, hoe lief. Lekker zoetsappig in een hartvormig bakblik, hij smaakt nog ook.
Rond 17 uur weer richting huis gegaan omdat ik beloofd had voor eten thuis te zijn. Eerst nog even langs Clement gegaan die met Malaria op bed lag, arme jongen.
Na het eten een avondje bingo gedaan met de kinderen, dit hadden we in Kasama gekocht en we hadden ook wat leuke prijsjes. We hadden niet verwacht dat de leuk geplande, goed bedoelde, bingo avond zo fout kon lopen. Sommige kinderen hadden andere prijzen dan andere en sommigen hadden natuurlijk niets gewonnen. We hadden niet verwacht dat ze zo boos op ons zouden zijn daarover.
We hebben na een goed gesprek besloten dezelfde avond nog onze excuses aan te gaan bieden aan de kinderen met de hulp van Emanuel als tolk. Gelukkig hebben ze het ons vergeven, geen bingo meer voor ons in ieder geval!
Welterusten allemaal!!!
De moeilijkste dag van het jaar, de sterfdag van papa. Normaal gesproken ga ik op deze dag naar kijkduin om daar even uit te waaien en bewust stil te staan bij het leven van mijn vader. Aangezien ik nu in Zambia ben gaat dat was lastig, op en neer vliegen is niet echt een optie geloof ik. Ik heb Chichi gevraagd om me vandaag bezig te houden.
Ontbijt was rustig en ik was vooral gewoon stil, de groep weet ervan en ik heb om een dag voor mezelf gevraagd, gelukkig gunden ze me die. Daarna heb ik rongelopen en mijn blog bijgewerkt wachtend tot Chichi me kwam halen. Uiteindelijk was hij er rond 12 uur, beetje laat aangezien we 10/11 uur hadden afgesproken. Vandaag kan ik me er niet druk om maken. Onderweg naar de boma kwamen we zonder benzine te staan, iets wat hier best vaak gebeurd, dus moesten we wachten op de collega van de taxichauffeur.
Omdat het best warm was en ik amper geslapen had ben ik maar even op Chichis schoot gaat liggen en heb ik mn ogen dicht gedaan, niet heel gezellig maar wel fijn.
Vanuit de boma liepen we naar het huis van Mwanza, een vriend van Chichi die ik afgelopen woensdag ontmoet heb en er vandaag dus ook bij was. Hij had een planning gemaakt en die planning begon op de bank met een indiase film, best grappig. Na 10 minuten film viel de elektriciteit uit dus hebben we nog wat gekletst tot de stroom weer terug was. Na een film van 3 uur, lunch en avondeten dat Mwanza voor ons gekookt had, was het om kwart over 6 tijd om richting de boma te gaan om even naar het internetcafe te gaan. Ik wilde mijn blog updaten en wat foto's plaatsen.
Na een uur bezig te zijn geweest en nog niets voor elkaar gekregen te hebben (slome computer) was ik behoorlijk gefrustreerd. De man op de eerste computer ging weg en op die computer kreeg ik in 20 minuten voor elkaar wat ik op die andere computer in een uur niet kon.
Het plan daarna was wat te gaan drinken, vandaag geen bier want dat vind ik toch eigenlijk echt niet lekker. Vandaag was het tijd voor redds, appelcider van rode appeltjes. Erg lekker fris en ook fijn voor de afwisseling, dan maar iets meer betalen (E1,90 tegenover E0,95 voor een biertje)
Na de eerste bar werd het toch tijd voor wat actie en zijn we naar nightclub kaiche gegaan, de club waarvan de eigenaar me toen niet wilde laten gaan. Gelukkig was het toch gezellig en heb ik lekker gedanst en gelachen, geen verdriet vandaag.
Het plan was rond 23 uur naar huis te vertrekken, uiteindelijk was ik om 1:30 uur thuis, niet heel handig aangezien de wekker om 6 uur ging. Vandaag maakte het niet uit, vandaag was mijn dag.
Ik mis je lieve papa en dat zal ik altijd blijven doen!
Zaterdag 3/11/2012
Ja hoor, zoals afgesproken ging om 6 uur de wekker, aangezien om 7 uur een busje ons en de kinderen op zou komen halen om naar Kapisha hotsprings te gaan! Leuk leuk leuk leuk. Voor die paar uurtjes slaap was ik verassend wakker en had er ontzettend veel zin in. Op zijn Afrikaans hadden we ons met 30 in een busje geschikt voor 15 gepropt, oftewel iedereen iemand op schoot. Na 3 uur zingen en lachen in het busje waren we er met pijn in de benen, rug en stuitje maar dat maakte toen niet meer zoveel uit.
We begonnen met een wandeling over het terrein. Er was een restaurant, een botanische tuin, de hotspring natuurlijk, een lodge en een campsite.
Vervolgens zijn we in de hotsprings gaan zwemmen en we hadden ook ballen meegenomen, weer lekker druk dus. De illusie van bruin zijn is er ook wel af, samen met dat bruine tintje. Douchen in een rivier met koud water wast dus niet al het zand van je lichaam af kwam ik achter.
Na het zwemmen zijn we rond 12 uur gaan lunchen met alle kinderen in het restaurant. Nshima, koolsalade, rijst, ei en runderstoofpot. We hadden zelf voor iedereen cola meegenomen. De kinderen waren duidelijk onder de indruk van de "luxe" lunch en vielen een beetje stil.
Na het eten was het plan om een wandeling te gaan maken van ongeveer een uur, de kinderen hadden een ander plan. De meiden wilden overal in de botanische tuin als modellen op de foto en riepen ons steeds naar hen toe voor de camera. De jongens volgenden hun voorbeeld. Uiteindelijk heb ik mijn camera aan kleine Sampa gegeven en hij heeft er goed gebruik van gemaakt (meer dan 100 foto's)
Rond 15 uur stapten we allemaal weer in het busje en had ik een iets comfortabeler plekje uitgezocht en ook een kleiner kind op mijn schoot (sampa). Dat scheelde een hoop met alle pijntjes en hij was ook wat makkelijker te manouvreren als ik niet lekker zat.
Thuis aangekomen zijn we gaan koken en eten. Daarna met alle kinderen in de woonkamer gedanst en in de eetkamer nog een spelletje games gespeeld. Al met al een drukke maar geslaagde dag. Ik zal slapen als een baby vannacht.
Zondag 4/11/2012
Een dag met mijn schatje. Tijdens de reis gisteren werd en gepraat over het feit dat sommigen niet meteen weg willen na het stageproces, dus ging ik er over nadenken wat ik eigenlijk wil. Eigenlijk wil ik met kerst bij Chichi zijn en mijn eigen plan kunnen trekken. Na er wat langer over nagedacht te hebben heb ik besloten het aan Chichi voor te leggen vandaag. Hem te vragen of hij genoeg geld had en hoe lang het zou duren voordat hij een paspoort kan krijgen, die heeft hij namelijk nog niet. Ik heb hem gezegd dat hij er nog maar eens goed over na moet denken en dat we het er over een paar dagen nog over hebben, het moet geen overhaaste beslissing zijn waarvan hij later beseft dat het eigenlijk helemaal niet kan.
Verder hebben we gewoon op zijn Nederlands een paar filmpjes op de bank gekeken en hij heeft heel schattig een cake voor me gebakken, hoe lief. Lekker zoetsappig in een hartvormig bakblik, hij smaakt nog ook.
Rond 17 uur weer richting huis gegaan omdat ik beloofd had voor eten thuis te zijn. Eerst nog even langs Clement gegaan die met Malaria op bed lag, arme jongen.
Na het eten een avondje bingo gedaan met de kinderen, dit hadden we in Kasama gekocht en we hadden ook wat leuke prijsjes. We hadden niet verwacht dat de leuk geplande, goed bedoelde, bingo avond zo fout kon lopen. Sommige kinderen hadden andere prijzen dan andere en sommigen hadden natuurlijk niets gewonnen. We hadden niet verwacht dat ze zo boos op ons zouden zijn daarover.
We hebben na een goed gesprek besloten dezelfde avond nog onze excuses aan te gaan bieden aan de kinderen met de hulp van Emanuel als tolk. Gelukkig hebben ze het ons vergeven, geen bingo meer voor ons in ieder geval!
Welterusten allemaal!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
